ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΑΓΓΕΛΟΥ...

Έφυγε προδομένος από την επάρατο. Πολέμησε όσο λίγοι. Στα μεσοδιαστήματα της ασθένειάς του, βρισκόταν εκεί, στο γραφείο του Καραμανλή. Με λύσεις, με συναινετικές διαδικασίες, ήταν το φίλτρο του προέδρου, στην...ηλιθιότητα. Πολέμησε για τον Καραμανλή, όσο κανείς άλλος. Τον αγάπησε ο Καραμανλής, όσο κανέναν άλλο. Ήταν ένα... σπάνιο είδος ανθρώπου, που δεν ήθελε εξουσίες και οφίτσια. Χαστούκιζε τον εαυτό του καθημερινά, εκ φύσεως ταπεινός και συνετός, ένας πολύ μετριόφρων άνθρωπος, όπως ήθελε τόσους και τόσους ο Καραμανλής κοντά του, αλλά κανείς δεν του βγήκε. Με την σύζυγό του Αλεξάνδρα, ένα σπάνιο είδος Κυρίας, με καρδιά μάλαμα και σπάνιες ικανότητες, βάστηξε αυτό το γραφείο -γιατί όχι και τον Καραμανλή- χρόνια ολόκληρα. Ακόμα και στην περίοδο της ασθένειάς του, υπήρξε κύριος, αξιοπρεπής και μετριόφρων. Αν οι ηγέτες χαρακτηρίζονται από τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα τους, τότε είναι σίγουρο ότι πολύ λίγοι θα έχουν στο μέλλον το χάρισμα του ηγέτη...Καλή στράτα. Ευχαριστώ από καρδιάς...